Kazimiera Gruszczyńska przyszła na świat 31 grudnia 1848 r. w Kozienicach (ówczesna diecezja sandomierska, obecnie radomska). Zaraz po urodzeniu ochrzczono ją z wody, a w marcu 1849 r. ks. Tomasz Wrześniakowski dopełnił obrzędu chrztu w kościele parafialnym. Na chrzcie św. otrzymała imiona Sylwestra, Józefa, Kazimiera. Przez rodziców była wychowywana w atmosferze miłości, w duchu religijnym i patriotycznym; przyzwyczajana do systematyczności, poczucia obowiązku i pracowitości.
Początkowo naukę pobierała w domu rodzinnym, później w szkole elementarnej, następnie w Instytucie Maryjskim w Puławach, gdzie mając dziesięć lat, złożyła prywatny ślub czystości. Po trzech latach, za włączenie się w manifestacje patriotyczne, została odesłana dc domu. Dalszą naukę kontynuowała na pensji żeńskiej w Skierniewicach. Po jej ukończeniu i powrocie do Kozienic pragnęła otworzyć własną szkołę. Mimo posiadanych kwalifikacji nauczycielskich nie otrzymała pozwolenia władz na prowadzenie zakładu - przeszkodą była adnotacja o jej patriotycznej postawie w Puławach.
Wobec zaistniałej sytuacji Kazimiera pozostała w domu rodzinnym, pomagając chorej matce w prowadzeniu domu, a po jej śmierci przejmując te obowiązki na siebie. Swoje życie coraz bardziej zaczęła wiązać z Bogiem. Ułożyła sobie regulamin, który przypominał regulamin zakonny. Oprócz prac domowych przewidywał on czas na Mszę św., adorację Najświętszego Sakramentu, lekturę duchową, nawiedzanie chorych, katechizację dzieci. W tym też czasie poddała się kierownictwu duchowemu miejscowego proboszcza, ks. Józefa Khauna. Ten pozwolił jej na codzienną Komunię św. oraz przekazał klucz do bocznych drzwi kościoła, aby w dowolnym czasie mogła adorować Najświętszy Sakrament. Za zgodą spowiednika, w wieku 21 lat, przygotowując się przez rekolekcje i post, publiczne ponowiła ślub czystości, złożony w dzieciństwie. Dzień ten uważała za najważniejszy w swoim życiu i zawsze uroczyście obchodziła jego rocznicę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz