Dzień 9 - Heroiczna śmierć Matki Kazimiery w opinii świętości

Słowo Boże: „Czyż ponownie zaczniemy samych siebie zalecać? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was lub od was? Wy jesteście naszym listem, pisanym w sercach naszych, listem, który znają i czytają wszyscy ludzie. Powszechnie o was wiadomo, żeście listem Chrystusowym dzięki naszemu posługiwaniu, listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego; nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc” (2 Kor 3, 1-3)

 Z życiorysu: Przez długie lata matka Kazimiera Gruszczyńska walczyła z chorobą, która wyniszczała jej organizm, stając się źródłem dotkliwych cierpień. Od początku lat dziewięćdziesiątych cierpiała z powodu bólu wątroby. Postępująca choroba sprawiała, że całymi latami nie mogła wyjeżdżać z Warszawy. Nierzadko cierpienia nasilały się w takim stopniu, iż uniemożliwiały chorej opuszczenie domu. Cierpienie wycisnęło głębokie piętno na jej duchowości. Dzięki własnemu cierpieniu zrozumiała doniosłość ideału apostolskiej posługi cierpiącym – ideału, który wyznaczyła założonej przez siebie wspólnocie zakonnej. Była przekonana, że jej cierpienia staną się bogactwem i źródłem siły duchowej dla całego Zgromadzenia. „Chętnie cierpieć będę, aby podniósł się duch zakonny” – wyznała. W połowie lat dwudziestych nastąpiło szczególne nasilenie choroby. Powtarzające się ataki wątroby sprawiały, że nawet pisanie listów przychodziło jej z coraz większą trudnością. Załatwiała nadal bieżące sprawy Zgromadzenia, nie bacząc na chorobę, która pozbawiała ją sił żywotnych. 27 VIII 1927 r. przyjechała do Kozienic, gdzie znajdował się dom wypoczynkowy Sióstr Franciszkanek od Cierpiących (w rodzinnej posiadłości Założycielki). 27 sierpnia przyjęła sakrament chorych. Zgon nastąpił 17 IX 1927 r. Trumnę z ciałem zmarłej przewieziono do Warszawy. Pogrzeb matki Kazimiery odbył się 22 IX 1927 r. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W chwili śmierci matki Gruszczyńskiej Zgromadzenie liczyło ok. 150 zakonnic i kilkanaście placówek. Papież Pius XI odznaczył ją (w 1922 r.) orderem „Pro Ecclesia et Pontifice” (DO).
Opinię o świętości matki Kazimiery Gruszczyńskiej podzielają nie tylko siostry franciszkanki od cierpiących, ale także osoby spoza zgromadzenia, którym dane jest bliżej poznać jej osobę (kapłani, teolodzy, siostry innych zgromadzeń honorackich, a także osoby świeckie) [LCz].


Modlitwa o beatyfikację: Boże, najlepszy Ojcze, bądź uwielbiony za powołanie Kazimiery Gruszczyńskiej do służby w Kościele. Ona wielkodusznie odpowiedziała na otrzymany dar i stała się matką nowej rodziny zakonnej. Pełna obecności Ducha Świętego, na wzór Chrystusa niosła pomoc i pociechę chorym, cierpiącym i strapionym.
Pokornie Cię proszę, Boże w Trójcy Świętej Jedyny, udziel mi za jej przyczyną łaski... i spraw, aby dostąpiła chwały ołtarzy we wspólnocie Ludu Bożego. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Imprimatur Kurii Metropolitalnej Warszawskiej z dnia 19.11.2014, Nr 3803/D/2014.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz