Kazanie z 17.09.2002 r.

LITURGIA EUCHARYSTYCZNA W KAPLICY DOMU GŁÓWNEGO ZGROMADZENIA 17.IX.2002 R. GODZ. 19.00

Eucharystię sprawował i homilię wygłosił O. Tadeusz Sitko, redemptorysta.

Dzisiaj dzień 17 września. Wspominamy najazd Związku Radzieckiego w 1939 r. na Polskę i wszystkie zbrodnie Rosjan na narodzie Polskim. Późniejsze i wcześniejsze.

Dzisiaj w Katedrze nabożeństwo dziękczynne za beatyfikację Abp. Szczęsnego Felińskiego. Zasłużył na nią swoją postawą religijną i patriotyczną. Zmarł 17 września 1895 r.

Dzisiaj w kaplicy Sióstr Franciszkanek od Cierpiących także nabożeństwo
w związku ze świętem Stygmatów św. Franciszka. Nabożeństwo błagalne o beatyfikację Matki Kazimiery Gruszczyńskiej. Zmarła tak jak Szczęsny Feliński 17 września.

Skrypt:

Jej wyniesienie na ołtarze:

1. Korzystne dla Kościoła.

Jest potwierdzeniem, że ma On (Kościół) moce uświęcania, moce Ducha Świętego! Poprzez głoszoną prawdę o Bogu i człowieku, poprzez głoszoną Ewangelię, poprzez łaskę wyzwalającą od zła i łaskę uświęcającą, przez Ofiarę Kościoła, Sakramenty św.

Matka Kazimiera Gruszczyńska korzystała z tych mocy uświęcających Kościoła. Chrzest, bierzmowanie, ślub czystości. (Rodzice religijni, modlitwa, miłość Ojczyzny. Znaczący wpływ na duchowy rozwój Kazimiery mieli: Ks. Józef Khaun - proboszcz kozienicki, bp Józef Juszyński, o. Honorat Koźmiński).

Kazimiera swoim oddaniem Bogu, życiem dla Kościoła, cierpiących, potwierdza świętość Kościoła. Nadto służyła Kościołowi przez całe życie. Zasługuje, aby Kościół wyniósł Ją na ołtarze. Przez papieża Piusa XI została odznaczona orderem „Pro Ecclesia et Pontifice”.

2. Korzystne dla Zgromadzenia.

Potwierdza jego wartość uświęcającą! Aktualność charyzmatu. Posługa cierpiącym. Mistyka Krzyża w służbie cierpiącym. Jego posłannictwo apostolskie w działaniu charytatywnym. Praca w szpitalach, domach opieki, w rodzinach.

Nie tylko św. Franciszek, nie tylko O. Honorat, ale bezpośrednia Założycielka, na ołtarzach będzie się wstawiać za Zgromadzeniem, pomagać w potrzebach, trudnościach, będzie troszczyć się o powołania. Będzie Opiekunką ducha i świętości Zgromadzenia. Więc Jej beatyfikacja korzystna dla Zgromadzenia!

Ojczyzna ma wielu patronów, ale i Kazimiera Gruszczyńska dana była Ojczyźnie. Kochała ją. Troszczyła się o jej wolność, niepodległość.

(Urodzona w rodzinie szlacheckiej, nauka w domu rodzinnym, w szkole
w Kozienicach, później w Instytucie Maryjskim w Puławach, pensja w Skierniewicach, egzamin w Radomiu - zakaz otwarcia szkoły w Kozienicach).

W Zgromadzeniu Sióstr Posłanniczek Serca Jezusowego. Jej funkcje, jakie pełni
w Zgromadzeniu: w Radzie Zgromadzenia, wychowawczyni dziewcząt zagrożonych programami emancypacyjnymi, opieka nad zakładem nauczycielek emerytek ul. Żurawia, opieka nad zakładem "Przytulisko".

Sytuacja po powstaniu styczniowym. Represje, bieda, żałoba narodowa.

Jako przełożona Zgromadzenia troszczy się o biednych, chorych rodaków, organizując dla nich konkretną pomoc.

Prześladowania od zaborcy. Rewizje... Sprawa Mariawitów. Założycielka troszczy się
o wartości duchowe, religijne narodu polskiego w dobie rusyfikacji. A zatem korzystne dla Ojczyzny - Jej wyniesienie na ołtarze.

4. Dla świata.

W świecie tyle zła... Kościół przeciwstawia się złu. Przykładem są święci, kaplice klasztorne...

Nabożeństwo w Katedrze, nabożeństwo w Kaplicy uzasadnia starania o beatyfikację Matki Kazimiery. Ku chwale Boga i Kościoła, Ojczyzny, Zgromadzenia. Ku pożytkowi świata.

Druga homilia o. Tadeusza Sitko cssr z dnia 17 września 2002 r.

1. Dzień 17 września wspominamy głównie z powodu najazdu Związku Radzieckiego na Polskę w 1939 r. Nie tylko! Wspominamy też w tym dniu wszystkie zbrodnie późniejsze dokonane przez Rosjan łącznie z Katyniem i wywożeniem ludności Polskiej na Sybir, działalnością komunistów w Polsce. Wspominamy też wszystkie krzywdy wcześniejsze
z czasów rozbiorów, a zwłaszcza po powstaniu styczniowym pod zaborem rosyjskim, gdy skazywano na śmierć powstańców, a innych wywożono na nieludzką ziemię - Syberię.

Patronem tego dnia ustanowił Papież bł. Szczęsnego Felińskiego, Arcybiskupa Warszawy, który zmarł właśnie 17 września 1895 r. Nie stało się to przypadkowo. Bronił on naród polski, pragnący wolności i niepodległości przed władzą zaborcy. Napisał list do cara. Potępił w nim pełne zemsty poczynania władzy rozbiorowej i urzędniczej, najbardziej mord Traugutta i innych dowódców powstania. Został za to wygnany z Warszawy. Wywieziony na Sybir. Po powrocie z Syberii nie pozwolono mu wrócić do Warszawy. Na wygnaniu pracował nad tym, by naród nie załamał się. Prowadził szeroką działalność religijno-patriotyczną, charytatywną. Naród polski korzystał z tej jego posługi i trwał w tęsknocie za wolnością, którą wreszcie odzyskał w roku 1918.

2. W tym czasie po powstaniu styczniowym działali inni święci.

Brat Albert (Adam Chmielowski) - Sybirak, sławny malarz, który poświęcił się biedocie krakowskiej i galicyjskiej.

O. Rafał Kalinowski (także Sybirak). Po powrocie z zesłania w zakonie karmelitańskim służył Polakom przez konfesjonał, słowo Boże i modlitwę.

O. Honorat Koźmiński - kapucyn. Gdy burzono kościoły katolickie - zlikwidowano klasztory, założył wiele zgromadzeń ukrytych i przez nie utwierdzał naród w wierze uczciwości i patriotyzmie.

Wśród tych zgromadzeń powstało Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. Zorganizowała je Matka Kazimiera Gruszczyńska, która zmarła tak jak
bł. Szczęsny-Feliński 17 września 1927 r. Przez życie zakonne ukryte uświęcała siebie, pomagała do uświęcenia innych sióstr, służyła Bogu, Kościołowi, a także udręczonej Ojczyźnie. Na ten moment jej życia chciałbym dziś, w dniu 17 września, zwrócić szczególną uwagę.

Służyła Ojczyźnie:

a.  Pochodziła z rodziny szlacheckiej, w której pielęgnowana była miłość Ojczyzny. Dworek jej rodziców, którego budowla zachowana w części w Anielinie, potwierdza tę atmosferę szlachecko-patriotyczną.

b.   W Puławach, gdy w Instytucie Maryjskim Polki zorganizowały manifestację narodową, zerwały mapę w języku rosyjskim i wrzuciły do Wisły, Kazimiera, która miała
w tym udział została usunięta ze szkoły. Instytut zamknięto.

c. W czasie powstania styczniowego przebywając w domu nosiła strój żałobny po poległych powstańcach.

d. W 1868 roku zdaje egzamin dyplomowy przed Komisją w Radomiu. (Na pensji
w Skierniewicach uczyła się przez 4 lata.) Na dyplomie adnotacja, że nie wolno jej prowadzić zakładu wychowawczego, jako że nie jest oddana władzy carskiej. To potwierdza Jej patriotyzm.

e.   Gdy należała do Zgromadzenia Sióstr Posłanniczek, troszczyła się razem z innymi nauczycielkami o młodzież i wychowywała ją w duchu religijnym i patriotycznym.

f.  Dbała też - włączywszy się w ruch Honoracki - o poziom życia kobiet, broniąc je przed różnymi zagrożeniami fałszywego postępu i emancypacji.

g. Wreszcie, będąc przełożoną Przytuliska - Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących zajęła się najbardziej sponiewieranymi, przez więzienie, chorobę, biedę, cierpienie. Prowadząc akcje charytatywne w szpitalach, przytułkach, domach opieki itp.

Poziom tej pracy wśród sióstr doskonaliła przez formację religijną, pielęgniarską
i patriotyczną. To nie było na rękę zaborcom. Inwigilacje, rewizje...! W 1910 r. Nowicjuszki zjechały się do Przytuliska... Policja, rewizja... Cud Opieki Bożej. „Pamiętny dzień” - napisała.

h. W późniejszych latach, w czasie wojny światowej i po niej - zabezpieczała wartości religijne i moralne wśród podopiecznych w całym narodzie polskim. Przez to, co uczyniła dla Boga, Kościoła a także dla Ojczyzny, dla narodu polskiego, zasługuje na to, aby być wyniesioną na ołtarze.

Dziś nabożeństwo w Katedrze w dniu 17 września. Dziękczynne za beatyfikację Arcybiskupa Szczęsnego-Felińskiego (zmarł 17 IX 1895).

Dziś nabożeństwo błagalne w kaplicy Sióstr Franciszkanek od Cierpiących, z prośbą
o beatyfikację Sługi Bożej Kazimiery Gruszczyńskiej (zmarła 17 IX 1927 r.) i o rozwój jej dzieła, o nowe powołania do Zgromadzenia. Oba te nabożeństwa uzasadnione - ku chwale Boga, Kościoła i Ojczyzny.