Zakończenie etapu diecezjalnego procesu beatyfikacyjnego Kazimiery Gruszczyńskiej

W piątek 27 czerwca 2014 r. w kościele p.w. św. Krzyża w Kozienicach miała miejsce wyjątkowa uroczystość. Zakończono etap diecezjalny procesu beatyfikacyjnego Kazimiery Gruszczyńskiej. 

Uroczystość kończąca etap diecezjalny procesu składała się z dwóch części: mszy świętej oraz ostatniej Sesji Trybunału Diecezjalnego . Uczestniczyli w niej Biskup Diecezji Radomskiej Henryk Tomasik, przedstawiciele kurii, członkowie trybunału beatyfikacyjnego, księża, w tym proboszczowie obu kozienickich parafii, siostry ze Zgromadzenia Franciszkanek od Cierpiących oraz zaprzyjaźnionych zgromadzeń zakonnych, przedstawiciele władz samorządowych w tym: burmistrz Tomasz śmietanka, jego zastępca ds. społecznych Małgorzata Bebelska, Przewodniczący Rady Miejskiej Mariusz Prawda oraz starosta Janusz Stąpór. W uroczystości udział wzięli także Rycerze Kolumba, którzy za swą patronkę wybrali właśnie Matkę Kazimierę Gruszczyńską oraz chór i organista ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek z Warszawy. Podczas kazania biskup Tomasik nawiązał do życia i działalności matki Kazimiery na rzecz chorych i samotnych.Po mszy świętej miało miejsce uroczyste zakończenie procesu beatyfikacyjnego na etapie diecezjalnym pod przewodnictwem biskupa Tomasika. Została otwarta ostatnia sesja trybunału , tworzyli go przez ostatnie miesiące ks. Marek Polak – delegat biskupa, ks. Marek Fituch promotor sprawiedliwości, ks. Sławomir Szustak – notariusz i ks. Grzegorz Tęcza notariusz pomocniczy oraz postulatorka sprawy Lucyna Czermińska. Ta przypomniała życiorys siostry Kazimiery. Kazimiera Gruszczyńska urodziła się w 1848 roku w Kozienicach. Pochodziła z rodziny szlacheckiej, była osobą wykształconą. W 1869 r. złożyła prywatny ślub czystości. W 1875 roku wstąpiła do tworzącego się ukrytego Zgromadzenia Posłanniczek Serca Jezusowego. Profesję złożyła 1 czerwca 1879 r. Wspólnie z ojcem Honoratem Koźmińskim założyła w 1882 roku Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. Swe Życie związała z pomocą drugiemu człowiekowi. Zmarła 17 września 1927 roku w swym rodzinnym mieście. Pochowana została w Warszawie na Cmentarzu Powązkowskim. Podczas uroczystości ks. Marek Polak poinformował o pracach trybunału. W ciągu kilkunastu miesięcy odbyły się 24 posiedzenia. Przebadano archiwa w kraju i za granicą, przesłuchano 17 świadków. Wszystkie zgromadzone dokumenty i zeznania świadków zostały przetłumaczone na język włoski. Oryginały dokumentów pozostaną w kurii w Radomiu a zapieczętowane kopie pojadą do Rzymu, do kongregacji ds. kanonizacyjnych. Tam nastąpi dokładne zbadanie otrzymanych tekstów, przygotowanie tzw.: posicio – sumarycznego opracowania, w całości zebranych materiałów i dyskusja nad nimi. Po otrzymaniu pozytywnej opinii Komisji Spraw Kanonizacyjnych, sprawozdanie zostanie przedłożone Ojcu Świętemu, który ma wyłączne prawo aprobaty heroiczności cnót i cudu. Po uzyskaniu aprobaty papieskiej, zostanie przygotowany stosowny dekret, który zakończy proces dowodzenia. Publikacja drugiego z tych dekretów, czyli publikacja o cudzie, wieńczy całość procesu i otwiera drogę do ustalenia daty beatyfikacji. Wszystko to może potrwać kilka lat. Po złożeniu specjalnej przysięgi przez biskupa i członków trybunału uroczystość dobiegła końca. Biskup podziękował siostrze postulatorce za ogromne zaangażowanie włożone w przygotowanie i przeprowadzenie etapu diecezjalnego, oraz władzom samorządowym Ziemi Kozienickiej za wszelką okazałą pomoc. Podziękował też uczniom z PG w Świerżach Górnych i uczniom PG nr 1 w Kozienicach za przygotowanie specjalnej szkolnej gazetki z informacjami o procesie beatyfikacyjnym. Matka przełożona Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących z Warszawy Jolanta Milanowska wyraziła ogromną wdzięczność za zakończenie etapu diecezjalnego procesu beatyfikacyjnego Matki Kazimiery. 

Opracowanie: Renata Jasek

Za: Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka