Ekshumacja, rekognicja i przeniesienie doczesnych szczątków Sługi Bożej Kazimiery Gruszczyńskiej (1848-1927) – Założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. Warszawa – Kozienice, 18-19 marca 2022 r.
W ramach trwającego procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożej Kazimiery Gruszczyńskiej – Założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących, w dniach 18-19 marca dokonano ekshumacji, rozpoznania i przeniesienia doczesnych jej szczątków z cmentarza Stare Powązki w Warszawie do kaplicy bocznej kościoła św. Józefa w Kozienicach.
18 marca, w Warszawie, prace ekshumacyjne, zostały dokonane pod nadzorem Trybunału kościelnego powołanego przez metropolitę warszawskiego JE. Kazimierza kardynała Nycza. W skład Komisji ekshumacyjnej weszli duchowni, siostry ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących, także świadkowie autentyczności grobu Sługi Bożej na ołtarze, biegli z anatomii i medycyny oraz pomocnicy techniczni.
Wydobyte z grobu ziemnego doczesne szczątki matki Kazimiery Gruszczyńskiej zostały oczyszczone i kanonicznie rozpoznane przez biegłych z anatomii. Następnie złożono je w miedzianej urnie, którą hermetycznie zamknięto i opieczętowano lakowymi pieczęciami Kurii Metropolitalnej. Następnie urna została przekazana księdzu portatorowi, którego zadaniem było przewiezienie jej do Kozienic i przekazanie Trybunałowi kościelnemu, powołanemu przez ks. bpa Marka Solarczyka – ordynariusza radomskiego.
19 marca 2022 r. po przewiezieniu urny do domu Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących w Kozienicach, na czas prawnego przekazania jej wyżej wymienionemu Trybunałowi, doczesne szczątki Sługi Bożej złożono w Izbie Pamięci Jej imienia. Jest to jednocześnie pokój, w którym Kazimiera Gruszczyńska zmarła. Po dokonaniu czynności prawnych: odczytanie stosownych dokumentów, zaprzysiężeniu Trybunału i stwierdzeniu nienaruszalności pieczęci, urnę procesyjnie przeniesiono do kaplicy bocznej kościoła św. Józefa i złożono w drewnianym sarkofagu, który opatrzono lakową pieczęcią Kurii Radomskiej.
W procesie beatyfikacyjnym trzeba udowodnić, że kandydat do chwały ołtarzy praktykował w stopniu heroicznym wszystkie cnoty, jak również wyprosić cud za jego przyczyną. Dlatego, po dokonanych czynnościach uczestnicy wspólnie odmówili tajemnicę chwalebną różańca: Zmartwychwstanie Pana Jezusa, prosząc o rychłą beatyfikację m. Kazimiery.
Należy zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi prawa kanonizacyjnego cześć publiczna należna jest tylko relikwiom błogosławionych i świętych dopiero po oficjalnym orzeczeniu Kościoła, wyrażającym się w beatyfikacji i kanonizacji. Dlatego też, zgodnie z wytycznymi prawa kanonizacyjnego i instrukcją Stolicy Apostolskiej “Sanctorum Mater”, doczesnym szczątkom Sługi Bożej nie oddawano czci publicznej.
Czynności związane z ekshumacją, rekognicją i przeniesieniem doczesnych szczątków Kazimiery Gruszczyńskiej zrealizowano w 107 rocznicę konsekracji kaplicy pw. Matki Bożej Nieustającej, znajdującej się w Domu Generalnym Zgromadzenia i dopełniono w Uroczystość św. Józefa – Patrona, którego Sługa Boża otaczała szczególną czcią.
Kazimiera Gruszczyńska (1848-1927) – założycielka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Ciepiących. Od najmłodszych lat oddała się bez reszty Jezusowi poprzez porywany ślub czystości, a swoje powołanie zrealizowała w podjętej drodze życia zakonnego Inicjatorka wielu dzieł i placówek dla: chorych, ubogich, bezdomnych, samotnych matek i sierot. Bezwarunkowo oddana drugiemu człowiekowi dotkniętemu cierpieniem, niezależnie od jego statusu społecznego, wyznania, poglądów, broniąca każdego życia od poczęcia, aż do naturalnej śmierci. Sama także doświadczona wieloletnim, ciężkim cierpieniem – uczyła, jak je mężnie przyjmować i znosić. Zmarła w Kozienicach w opinii świętości. Od 2013 roku toczy się jej proces beatyfikacyjny.
Postulacja Procesu Beatyfikacyjnego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz