5/ Pokora

1. Ażeby naśladować pokorę Matki Najświętszej, siostra nasza będzie uważała siebie za niższą od wszystkich swoich towarzyszek, od innych służebnic Pana i od wszystkich ludzi.

Chwalona – będzie upokarzać się w duchu, upokarzana – będzie się weselić; będzie wybierać sobie wszędzie ostatnie miejsce, ochotnie przyjmować niższe obowiązki, spełniać będzie pokorne posługi innym, ob. sługiwać samą siebie. Będzie szczerze wyznawała swoje winy i chętnie bez tłumaczenia będzie przyjmować upokorzenia.

Będzie wystrzegała się we wszystkim przesady, wyróżniania się, przybierania postawy i tonu wyniosłego lub próżnego, tudzież mówienia o sobie, starając się tylko Bogu samemu być znaną i Jemu samemu się podobać.

2. Siostry przełożone niech pamiętają na słowa Pana: „Ten, kto chce być większy, niech stanie się sługą wszystkich”. Niech swoje przełożeństwo pełnią z wielką pokorą, nie dając za bardzo odczuwać swej władzy i wyższości.